Gletsjers, ijsrotsen, zwarte stranden en schapen.

We stonden vandaag zowaar op met een zonnetje – Isaak was zelfs ontiegelijk vroeg om 05:00 wakker en met geen stokken meer in zijn bed te krijgen – en begonnen met een geweldig ontbijt in het geweldige Glacier View Guesthouse. Daarna vertrokken we richting Fjaðrárgljúfur waar we een korte wandeling maakten door de prachtige canyon en Dieter zijn hoogtevrees trotseerde.

We reden verder langs velden met schapen in en naast het veld, op weg naar Vatnajökull National Park. Hier twijfelden we lang of we een korte of langere wandeling naar de Vatnajökull gletsjer zouden maken omdat we om 15:30 ergens verwacht werden. We besloten het zekere voor het onzekere te nemen en maakten de kortere wandeling. Deze was zeker ook niet mis en liep tot aan de voet van de gletsjer.

We sprongen weer in de auto richting Fjallsárlón, het kleine broertje van het bekende Jökulsárlón. Onderweg vroegen we in de auto wat ze nu het leukste vonden dat ze tot nu toe al gedaan of gezien hadden. “De schapen langs de kant van de weg” gevolgd door “Ik wou dat we in België ook schapen hadden en een wei waar we tussen de schapen konden lopen” (nvdr: de opa hééft schapen in zijn wei staan). Seriously, kinders.

Hier bleven we niet lang, want om 15:30 werden we verwacht bij Jökulsárlón voor een boottocht op het meer. Adriaan vond het gewèldig dat het een boot was met banden, en we van het land recht het water in reden. Dieter en ik verwachtten er op voorhand niet al te veel van, ook omdat we ons herinnerden dat we de vorig keer vonden dat Jökulsárlón wat tegenviel. Maar misschien kwam het net daardoor dat ons dit nu wel reuze meeviel en we er zelf ook erg van genoten. We werden bovendien getrakteerd op tientallen zeehondjes die genoten van de vele vis in het meer zonder dat ze er schrik moeten hebben voor walvissen. De kinderen genoten er ook met volle teugen van en Isaak stond zelfs op de eerste rij bij de uitleg van de gids op de boot geïnteresseerd te luisteren, het deerde hem niet dat deze in het Engels was en hij er dus niets van verstond.

We namen nog een kijkje op het ‘black diamond beach’ waar de ijsrotsen terug aanspoelen op het zwarte strand wat enorm mooie kleuren en beelden kan opleveren wanneer de zon schijnt. Hebben we toch ergens gelezen 🙂 Want inderdaad, de zon was dan wel het grootste deel van de dag van de partij, tegen een uur of 17:00 kregen we weer de vertrouwde regen en mist voor de kiezen.

We eindigen de dag in onze volgende lodge Nýpugarðar Guesthouse. Tijd voor het avondmaal nu, een warme douche en ons bed.